سال، روز، ماه...یک بار خواندم که شمس تبریز گفته بود: «ایام می‌آیند تا به شما مبارک شوند، مبارک شمایید...» و البته زمانی مبارک می‌شویم که بهار باشیم...
کهکشان‌نورد چهارساله شد و چه مبارک سالی! از «آنِ» من هستم، تا دیدار با بهار در اوج سیاهی زمستان...

بهارا! یک کهکشان سپاس که بالاخره بهار در بهار را به چشم دیدم...
مثل همیشه از همراهی شما متشکرم و سپاس که با حضورتان به من دلگرمی می‌دهید. به دوستانی که در این مدت لطف داشتند و با من در تماس بودند و گله می‌کردند که چرا کم‌کار شدم، مژده بدهم که بالاخره بعد از دو سال، دوباره به دنیای سه‌بعدی کاغذ و کتاب برگشتم و نه تنها بیکار نبودم، بلکه وقت کهکشان‌نوردی هم نداشتم!
اما به زودی منتظر خبر انتشار چند کتاب از نویسنده‌ای محبوب باشید که به وقت مقتضی توضیح بیشتری خواهم داد...

قدح پر کن که من در دولت عشق، جوانبخت جهانم گرچه پیرم

غزال رمضانی، اول امرداد 1396، زمین، باغ بهار...